Po zakończeniu II wojny światowej nauka w Szkole Podstawowej w Hyżnem przebiegała w niezwykle trudnych warunkach. Głównym ośrodkiem życia szkolnego stał się dworek państwa Jędrzejowiczów, uczono też w tzw. „starej szkole” i w wypożyczonych salach w trzech innych budynkach. Miejscowe społeczeństwo chciało za wszelką cenę doprowadzić do budowy nowego obiektu.
Wydatnej pomocy w tym zakresie udzielili nasi rodacy z klubu „Hyżne” w Chicago, działającego bardzo prężnie już w latach międzywojennych. W lipcu 1959 r. liczna grupa członków klubu przybyła w swoje rodzinne strony i podczas spotkania z mieszkańcami Hyżnego poddano pomysł budowy szkoły im. gen. Władysława Sikorskiego. W Hyżnem i w Chicago powołano Społeczne Komitety Budowy Szkoły. Na czele komitetu w Chicago stanął p. Kazimierz Sowa – były kierowca generała.
W latach 1959 – 1963 prowadzono szeroką akcję propagandową na rzecz budowy szkoły, organizowano zbiórki pieniężne, do czego obok osób prywatnych przyłączyło się wiele organizacji polonijnych z całej Ameryki. W USA powstała też fundacja im. gen. Sikorskiego „School Funds”, zajmująca się gromadzeniem funduszy. Powołano tam też Honorowy Komitet Budowy, który zasilili swą obecnością kongresmeni polskiego pochodzenia – E. Derwiński, J. Kluczyński, T. Majchrowicz, R. Pucinski, D. Rostenkowski, Z. Zabłocki i senator E. Muskie.
Budowę szkoły prowadzono w latach 1969 – 1972. Kuratorium Okręgu Szkolnego w Rzeszowie na podstawie zarządzenia Ministra Oświaty nadało Szkole Podstawowej w Hyżnem imię generała Władysława Sikorskiego już 15 lipca 1970 r. Powyższe zarządzenie weszło w życie z chwilą oddania do użytku wybudowanego obiektu, które odbyło się 16 lipca 1972 r.
Uroczystość poprzedziła msza św. w kościele parafialnym z licznym udziałem duchowieństwa i przedstawicieli Polonii z USA, Kanady, Francji, Anglii, Danii, Niemiec i Australii. Na uroczystość przybyli też przedstawiciele władz centralnych, wojewódzkich i powiatowych, prezes Łączności z Polonią Zagraniczną, rektor UJ w Krakowie – prof. dr Mieczysław Klimaszewski, były adiutant gen. Sikorskiego – płk Marceli Kycia z Londynu, były kierowca generała – Kazimierz Sowa, pisarz – Stanisław Strumph-Wojtkiewicz, liczna grupa przedstawicieli Wojska Polskiego.
Z powodu ciężkiej choroby nie przybyła p. Helena Sikorska – wdowa po generale, ale przesłała list do uczniów tutejszej szkoły, którego fragment brzmi: „Przykładajcie się pilnie do nauki i niech Wasza szkoła, która za patrona przybrała nazwisko generała Władysława Sikorskiego, świeci innym przykładem”. Z pięknym koncertem wystąpiły zespoły polonijne – „Syreny” z Francji, „Krakowiak” z USA i „Biedronki” z Kanady.
1 września 1972 r. hyżneńscy uczniowie rozpoczęli naukę w nowej, przestronnej szkole. W latach 1974 – 1977 w hyżneńskiej szkole korzystało z wakacyjnego wypoczynku corocznie ok. 100 dzieci Polaków mieszkających poza granicami naszego kraju (USA, Francja, Kanada, Szwecja, Szwajcaria, Niemcy i Węgry).
Nasza szkoła była pierwszym tego typu w Polsce POMNIKIEM GENERAŁA – symbolem łączności naszego narodu z rodakami, których los rozrzucił po świecie, ale nie zerwali oni swych więzi z Ojczyzną.